1. Katmanlı Mimari (Layered Architecture):
Bu mimari, kodu belirli işlevleri sağlayan katmanlara ayırır. Yaygın katmanlar arasında sunum, iş mantığı ve veri erişimi bulunur. Bu yaklaşım, sorumluluk ayrımını teşvik eder ve sistemlerin yönetimini ve ölçeklenmesini kolaylaştırır.
2. Bileşen Tabanlı Mimari (Component-Based Architecture):
Yazılımın, belirli işlevleri kapsülleyen yeniden kullanılabilir bileşenler olarak tasarlanmasını vurgular. Bileşenler bağımsız olarak geliştirilebilir, test edilebilir ve dağıtılabilir, böylece modülerlik ve esneklik sağlanır.
3. Servis Odaklı Mimari (Service-Oriented Architecture – SOA):
Uygulamaları, birbirine gevşek bağlı hizmetlerden oluşan bir yapı halinde düzenler. Bu hizmetler ağ üzerinden iletişim kurar ve farklı uygulamalar tarafından tekrar kullanılabilir, böylece entegrasyon ve esneklik artırılır.
4. Dağıtık Sistemler (Distributed Systems):
Bu mimari, farklı ağ bağlantılı bilgisayarlarda bulunan bağımsız bileşenlerin mesaj alışverişi yaparak iletişim kurmasını ve koordineli bir şekilde çalışmasını sağlar. Ölçeklenebilirlik ve hata toleransı sunarken, iletişim ve senkronizasyon açısından karmaşıklık getirebilir.
5. Alan Odaklı Tasarım (Domain-Driven Design – DDD):
Yazılımın, hizmet ettiği alan (domain) temel alınarak modellenmesine odaklanır. Teknik ve alan uzmanlarının iş birliği yaparak alanın karmaşıklığını yansıtan ortak bir model oluşturmasını teşvik eder.
6. Olay Tabanlı Mimari (Event-Driven Architecture):
Sistem, olaylara (durum değişikliklerine) tepki vererek çalışır ve bileşenler arasında olaylar aracılığıyla iletişim kurulur. Bileşenlerin bağımsızlığını artırır ve gerçek zamanlı işleme veya yüksek hacimli olay yönetimi gerektiren uygulamalar için uygundur.
7. Sorumluluk Ayrımı (Separation of Concerns):
Bir sistemi, her biri farklı bir sorumluluğu üstlenen bağımsız bölümlere ayırmayı savunur. Çeşitli mimari stillerinde uygulanabilir ve bakım kolaylığı, ölçeklenebilirlik ve tasarım netliği sağlar.
8. Yorumlayıcı Mimarisi (Interpreter Architecture):
Programlama dilinde yazılmış talimatları çalıştıran sistemlerin tasarımına odaklanır. Yorumlayıcı, kodu doğrudan okur ve yürütür, böylece esneklik ve dinamik betik çalıştırma imkanı sunar.
9. Eşzamanlılık Mimarisi (Concurrency Architecture):
Birden fazla görevin aynı anda yürütülmesini sağlayan bir mimari stilidir. Yüksek performans ve tepki süresi gerektiren, çok kullanıcılı veya çok işlemli ortamlar için idealdir.
10. Veri Merkezli Mimari (Data-Centric Architecture):
Merkezi bir veri deposunun kullanımına odaklanır. Birden fazla uygulama veya bileşen, bu veri deposuna erişebilir ve üzerinde işlem yapabilir. Veri tutarlılığını koruyarak, veri bütünlüğü ve erişilebilirliğin kritik olduğu sistemler için uygundur.
Yazılım Mimarisi Stilleri